Ηλεκτροσυγκολλητοί λέβητες (χαλύβδινοι, ανοξείδωτοι, χάλκινοι)

Γενικές προδιαγραφές λεβήτων

Για τους λέβητες αυτούς, επιτρέπεται η χρήση κάθε είδους χάλυβα που μπορεί να ηλεκτροσυγκολληθεί. Ο φτηνός χάλυβας τύπου St 37,2 είναι δεκτός. Δεν επιτρέπεται η χρήση του St 33 ή St 37 που είναι β΄ διαλογής.

Στους μικρούς λέβητες, στον εμπρός καθρέπτη ο φλογοθάλαμος και οι φλογαυλοί, μπορούν να προεξέχουν από τον καθρέπτη, τόσο όμως, ώστε η γωνία που σχηματίζεται να γεμίζει από το ηλεκτρόδιο.

Στους μεγάλους λέβητες, πρέπει να έρχεται πρόσωπο με τον καθρέπτη και να γίνονται ραφές. Αντίθετα, στον πίσω καθρέφτη πρέπει να προεξέχουν τουλάχιστον 15mm.

Για το πάχος των υλικών και για λέβητες μέχρι 6 bar πίεση λειτουργίας, η προδιαγραφή δίνει κάποια ελάχιστα πάχη. Έτσι, για τους καθρέφτες και τον φλογοθάλαμο, πάχος λαμαρίνας 4mm για λέβητες μέχρι 100 Kw και 5mm από 100 Kw μέχρι 300Kw, ενώ για τον υδροθάλαμο 3 και 4 mm αντίστοιχα.

Οι φλογαυλοί πρέπει να έχουν πάχος 2,9mm, καλό θα ήταν όμως να είναι 3,2mm.

Για τους ανοξείδωτους τώρα ή τους χάλκινους λέβητες ισχύος μέχρι 100 Kw, προβλέπεται ελάχιστα πάχη 2 mm για υδροθάλαμο και φλογοθάλαμο και 1mm για τους φλογαυλούς.

Για λέβητες από 100Kw μέχρι 300Kw, ελάχιστο πάχος 3mm. Εισάγονται όμως συχνά στην Ελλάδα λέβητες ανοξείδωτοι, με πάχος υδροθαλάμου 1mm, τα πιστοποιητικά των οποίων δεν γνωρίζει κανείς.

Ανεξάρτητα από το είδος και το πάχος των υλικών κατασκευής των λεβήτων, η προδιαγραφή περιλαμβάνει και τις παρακάτω λεπτομέρειες:

• Σχεδίαση του λέβητα έτσι ώστε, η ροή του νερού και των καυσαερίων να είναι τέτοια ώστε, ούτε στάσιμο νερό που μπορεί να ατμοποιηθεί τοπικά να υπάρχει, ούτε μέρος που να εγκλωβίζει αέρα (στον υδροθάλαμο), ούτε να μπορεί να συγκεντρωθεί κάποιο μίγμα αέρα και καυσαερίων (στους φλογαυλούς).
• Να υπάρχει η δυνατότητα επιθεώρησης και καθαρισμού όλων των επιφανειών που έρχονται σε επαφή με τα καυσαέρια. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα κυρίως των χυτοσιδήρων (μαντεμένιων) λεβήτων, πρόβλημα για το οποίο πολλοί λένε, ότι οι λέβητες αυτοί κάνουν μόνο για αέρια καύσιμα.
• Να υπάρχει οπή επιτήρησης της φλόγας
• Αν η πόρτα του λέβητα μπορεί να ανοίξει χωρίς χρήση εργαλείων, τότε να υπάρχει κάποια διάταξη (διακόπτης κ.λ.π.), που να σταματάει η λειτουργία του καυστήρα όταν η πόρτα είναι ανοικτή.
• Δεν επιτρέπονται τρύπες στον υδροθάλαμο, πλην των υποδοχών για τα όργανα ελέγχου (υδροστάτες θερμόμετρα κ.λ.π.)
• Τυχόν κινητά εξαρτήματα (π.χ. στροβιλιστές καυσαερίων κοινώς κόφτες), πρέπει να είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να μην μπορούν να επανατοποθετηθούν ανάποδα ή λανθασμένα.
• Οι συνδέσεις με τις σωληνώσεις μέχρι 2″ (DN 50) μπορούν να είναι με σπείρωμα, των 2 1/2″ και 3″ συνιστάται να είναι με φλάντζες και άνω των 3″ (DN 80) επιβάλλεται να είναι με φλάντζες.
• Κάθε λέβητας, πρέπει να έχει μία σύνδεση για εκκένωση και μία για πλήρωση ή έστω μια κοινή πλήρωσης – εκκένωσης, διαμέτρου 1/2″ για ισχύ μέχρι 70Kw και 3/4″ για πάνω από 70Kw. Οι συνδέσεις αυτές, μπορούν να υπάρχουν και στην σωλήνα επιστροφής, αν εξασφαλίζεται όμως, η πλήρη εκκένωση και η σωστή πλήρωση του λέβητα.
• Κάθε λέβητας, πρέπει να φέρει υποχρεωτική υποδοχή για θερμοστάτη λειτουργίας και θερμοστάτη ασφαλείας ( προαιρετικά για θερμόμετρο, μανόμετρο, πιεζοστάτη, διακόπτη χαμηλής στάθμης νερού κ.λ.π.
• Κάθε λέβητας, πρέπει οπωσδήποτε να έχει θερμοστάτη ασφαλείας (θερμικός διακόπτης).
• Ο κατασκευαστής, πρέπει να αναφέρει την πτώση πίεσης (αντίσταση) του νερού, κατά την διαδρομή του μέσα από τον υδροθάλαμο του λέβητα
• Δεν πρέπει να ακούγεται ο θόρυβος της καύσης
• Στους λέβητες με αντίθλιψη στον θάλαμο καύσης, δεν πρέπει να έχουμε διαρροή καυσαερίων πάνω από 2%, της ποσότητας των καυσαερίων μέσα στο λεβητοστάσιο. Η διάταξη αυτή βέβαια, αφορά τους χυτούς λέβητες, που η στεγανότητα μεταξύ των στοιχείων τους δεν είναι πάντοτε τέλεια. Αφορά όμως και πολλούς χαλύβδινους, με προβληματική την στεγανοποίηση της πόρτας λόγω κακής ανάρτησης ή ελαττωματικών υλικών (κατεστραμμένα κορδόνια).

Διακρίνονται οι φλογαυλοί μέσα από τους οποίουςοδηγούνται τα καυσαέρια προς την καπνοδόχο

Όλοι οι λέβητες που εισάγονται ή κατασκευάζονται σήμερα στην Ελλάδα, θα πρέπει να έχουν αυτό το σήμα ποιότητας (πράγμα που μερικές φορές δεν γίνεται). Υπάρχει όμως και έλλειψη ελέγχου στην διακίνηση και τελική διάθεση των προϊόντων.

Εξ άλλου δεν αρκεί ο κατασκευαστής να κάνει ένα σωστό λέβητα. Πρέπει ο λέβητας των 40Kw π.χ. που κατασκεύασε κάποιος, να μην πωλείται σαν λέβητας 50 Kw, είτε από τον έμπορο, είτε από τον εγκαταστάτη, είτε και από τον κατασκευαστή ακόμη.

Η ταυτότητα του λέβητα

Κάθε λέβητας σύμφωνα με τον ΕΛ.Ο.Τ. (Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίησης), πρέπει να έχει πινακίδα σε εμφανές σημείο, με τα παρακάτω στοιχεία:

1. Όνομα και σήμα (αν υπάρχει) της κατασκευάστριας εταιρείας
2. Αριθμός κατασκευής του λέβητα
3. Τύπος του λέβητα
4. Ισχύς του λέβητα για το αντίστοιχο καύσιμο
5. Μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση λειτουργίας σε bar
6. Μέγιστη επιτρεπόμενη θερμοκρασία λειτουργίας σε βαθμούς Κελσίου
7. Αντίσταση καυσαερίων (αντίθλιψη).